ผมได้วิพากษ์วิจารณ์คำสอนของพระพม่า
การปฏิบัติธรรมของสายยุบหนอพองหนอ และการปฏิบัติธรรมของสายนาม มาระยะเวลาหนึ่งแล้ว
พระมหาสีสะยาดอก็วิพากษ์ไปแล้ว พวกสาวกทั้งหลายก็วิพากษ์ไปแล้ว คราวนี้ถึงคราวพระมหาโชดกเสียที
มหาโชดกนี่
ไม่รู้ว่าเป็นญาติคุณเด๋อ ดอกสะเดาหรือเปล่าก็ไม่รู้ ภาพนี้ดูคล้ายกันมาก
หนังสือที่จะนำมาวิพากษ์วิจารณ์กันนั้น
ก็เป็นหนังสือของมหาโชดก อันเป็นหลักฐานชั้นต้น
ซึ่งข้อมูลที่ได้ก็ควรจะเป็นข้อเท็จจริงที่มหาโชดกได้สอนสานุศิษย์ไปอย่างนั้นจริง
หนังสือที่ว่านั้นชื่อ
“หลักปฏิบัติสมถะและวิปัสสนากรรมฐาน” คนแต่งก็คือ พระธรรมมีธีรราชมหามุนี
ก็พระมหาโชดกนั่นแหละ
ดูสารบัญของหนังสือเล่มนี้กันก่อน
เพราะ สารบัญก็แสดงให้เห็นถึงความงี่เง่าของหนังสือเล่มนี้ได้เป็นอย่างดีแล้ว
ขอสรุปเพื่อเป็นการปูทางไปก่อน
ดังนี้
หนังสือเล่มนี้
มี 3 ตอน ดังนี้
1)
วิธีสมาทานและวิธีปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน
2)
จิตภาวนาหรือธรรมปฏิบัติภาคสมถกรรมฐาน ตอนนี้มีหัวข้อย่อย ดังนี้
2.1 จิตภาวนาหรือภาคปฏิบัติ
2.2 วิธีเจริญสมถกรรมฐานโดยพิสดาร
2.3 ภาคปฏิบัติด้วยวาจา
3)
จิตภาวนาหรือธรรมปฏิบัติภาควิปัสสนากรรมฐาน ตอนนี้มีหัวข้อย่อย ดังนี้
3.1 คันถธุระ
3.2 วิปัสสนาธุระ
- ภาคสมถะ
- ภาควิปัสสนา
3.3 มหาลิสูตร
3.4 นัสสัตตธรรมหรือนิชชีวธรรม ๒
- วิปัสสนาภูมิ ๖
- ปรมัตถธรรม ๔
ผมบอกตรงๆ
ว่า ผมสอนการเขียนรายงานมาหลายสิบปี ทำวิจัยเอง ช่วยเพื่อนทำวิจัย
แนะนะคนอื่นทำวิจัยมาเป็นร้อยเรื่อง
การเรียงหัวข้อของมหาโชดกนี่
โคตรมั่วที่สุด ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร
มั่วไปหมด
การเรียงหัวข้อแบบนี้ ถ้าเป็นนักศึกษาของผม ผมสั่งให้เป็นเรียงมาส่งใหม่.......
ถ้าไม่ทำใหม่ ก็ D
ครับ คือได้เกรด D
แต่ถ้ามหาโชดกเป็นลูกศิษย์ผม ผมคงจะให้ F แน่ๆ .......... ฐานที่โง่
แล้วอวดฉลาด..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น